Tuesday, 1 November 2011
ခရီး
ခရီးထြက္တယ္.. ခရီးတစ္ခုၿပီးတစ္ခုကို ထြက္ဖုိ ့အတြက္ ဘူတာတိုင္းမွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ ့ၿပည့္ နွက္ေနခဲ့ၿပီေကာ... ထြက္သြားမဲ့သူက ေနရာေဟာင္းကို လြမ္းၿပီးေနရာသစ္အတြက္ စိတ္လွုပ္ရွားမွုေတြနဲ ့ေၾကာက္ရြံ ့ေပ်ာ္ရြွင္ေနမိေပမယ့္ ဘူတာေလးမွာ က်န္ခဲ့တဲ့သူကေတာ့ ေနရာေဟာင္းမွာ က်န္ခဲ့မဲ့ သူ ့ပံုရိပ္ေတြနဲ ့အတူ အရာရာဟာ ေၿခာက္ေသြ ့ေနခဲ့မွာပါ....
နာက်င္ၿခင္းေလလား ၾကင္နာၿခင္းမ်ားလား
နာက်င္ၿခင္းဆုိတာကို ကြ်န္မ မေန ့ကမွ သိလုိက္တယ္.. တခါမွ မခံစားဖူးတဲ့နာက်င္ၿခင္းပါလား... နာက်င္ၿခင္းက ၾကင္နာၿခင္းကို အရင္းခံတယ္ဆိုရင္ေတာ့ မၾကင္နာနိုင္ေတာ့မွာ စိုးလုိ ့နာက်င္ၿခင္းကို ေက်ေက်နပ္နပ္ လက္ခံလုိက္ေတာ့မယ္....
Subscribe to:
Posts (Atom)